خانه دوست کجاست

در فلق بود كه پرسيد سوار

 آسمان مكثی كرد

رهگذر شاخه نوری كه به لب داشت

به تاريكی شن ها بخشيد و به انگشت

نشان داد سپيداری و گفت

نرسيده به درخت

كوچه باغی است كه از خواب خدا

 سبزتر است